Pretendemos cartografiar esa inmensidade para sentirnos seguros: liñas, números, cálculos, profundidades,… Tentamos traducir o infinito a fórmulas igual que facemos coa vida para amarrarnos a ela....
“Aquel ambiente gris difuminado polas velas presaxiaba unha longa noite de tronada. O pánico dominábame e eu só podía imaxinar o ruxir do mastro e as escaleiras desplomadas aos meus pes.”
Salahadin...
Unha vez atopado ese destino, baixamos e calzamos os remos nos toletes. Agarrámonos a eles contra vento e marea, loitando contra os elementos ou aproveitando a enclamada para descansar ou avanzar, sos ou compartindo...
Esta imaxe levame á casa, ó meu mar, ese lugar onde cada alento me enche de vida e limpa a miña cabeza. É o meu porto de abrigo/amarre e inspiración, o meu punto de partida para cada viaxe que comezo.
Falando...
tensar o baleiro
ata que as formas desmenten a aparencia.
a ollada cómplice enmascara
a percepción da verdade serena.
que non precisa ser acatada nin compartida.
dende ese lugar podo recoñecerte.
aínda...
Fun gaivota e soñei horizontes.
Espertei faneca en nasas feitas de
promesas. Perseguín ronseis de
liberdade. Serían aqueles barcos de
papel? Serían irreais camiños
prateados para acabar enredada entre
arames...
“Entón o único que quedaba era esa carta náutica, que non sabía de onde viña nin de quen era.”
“Anaj ami lhaxa luahida dad ikiman tyatit aindj n tabrat nl bhr ursinj madst yusnin...